Domino to jedna z najstarszych rozrywek znanych ludzkości. Choć jej rodowód nie został do końca ustalony, przyjmuje się z dużym prawdopodobieństwem, że domino narodziło się w Azji, najprawdopodobniej w Chinach. Możliwe, że w jakieś formy domina grywali już starożytni Egipcjanie, Hebrajczycy czy Grecy. Jednak upowszechnienie tego typu rozrywki w formie znanej nam współcześnie, nastąpiło w Chinach, dopiero w okresie średniowiecza, a w Europie około wieku XVIII.
Na czym polega gra w domino? W rozgrywce może uczestniczyć od dwóch do czterech osób. Do jej rozpoczęcia potrzebne są specjalne płytki – kiedyś kamienne, bądź kościane, dzisiaj często plastikowe. Każda płytka podzielona jest na dwie oddzielone od siebie części, na których znajdują się oczka od jednego do sześciu – zupełnie tak jak na kostce do gry. Na niektórych płytkach jedna z części pozostaje pusta – jest to tzw. mydło, które zastępuje dowolną liczbę oczek. Rozgrywkę rozpoczyna gracz, który wylosował największą liczbę oczek. Losuje on pierwszą płytkę i wykłada ją na stół. Kolejny gracz losuje własną płytkę i jeśli pasuje ona do leżącej już na stole, może ją do niej dołożyć, jeśli nie, czeka na ruch kolejnego gracza. Wygrywa ta osoba, która jako pierwsza pozbędzie się wszystkich płytek – nie będzie miała ich w ręku, nie będzie ich także w ogólnej puli.
Istnieje wiele wariantów tej gry oraz jej modyfikacji. Ogólne zasady wyglądają jednak tak, jak te opisane powyżej. Rozgrywka w tradycyjne domino nie jest wymagająca. Żaden uczestnik zabawy nie musi dysponować fachową wiedzą, ani żadnymi specjalnymi umiejętnościami. Zazwyczaj o sukcesie, przesądza po prostu szczęście. Z tego też względu, domino stanowi idealną rozrywkę, również dla młodszych dzieci.’